باز آخر سال شد دلم گرفت

چهار سالی می شد ۲۵ اسفند که می یومد با خوشحالی به اونی که دوستش داشتم تماس می گرفتم و بهش تولدشو تبریک می گفتم می دونستم اونم منتظر تماس من بود 

یک فروردین که می شد من با خوشحالی تلفنم دستم بود که باهام تماس بگیره و مثل هر سال بگه محمود جان تولدت مبارک  

حالا کسی دیگه هست که ۲۵ اسفند تولدشو بهش تبریک بگه 

و دیگه کسی نیست یک فروردین به من تبریک بگه اما باز تلفن بدست منتظرش می مونم شاید با من تماس گرفت بازم مثل قبل گفت تولدت مبارک.  

نمی دونم چرا نمی تونم فراموشش کنم  

هیچ وقت هم فراموشش نمی کنم چون برای من بهترین بود و هست  

سال خوبی داشته باشد

دوستون دارم خدا حافظ